Στις 23 Μάη συμπληρώθηκαν 7 χρόνια από την θυσία του
σμηναγού, εδώ στον ουρανό της Καρπάθου. Η σημασία της πράξης του και η συνολική
πορεία και προσφορά του στο έδαφος και σαν ιπτάμενος στον αέρα, τον έκανε αγαπητό
στο Πανελλήνιο. Το αποδεικνύουν σχόλια,
άρθρα, ομιλίες, αναρτήσεις, και αναφορές πολιτών από όλες τις ομάδες και
επαγγελματικές τάξεις που δεν ξεχνούν, τον αγάπησαν όταν έμαθαν το τραγικό
περιστατικό και το βιογραφικό του. Όσο περνά ο χρόνος, όχι μόνο δεν επέρχεται λήθη αλλά η θύμηση γίνεται ολοένα και εντονότερη ιδιαίτερα αυτή
την δύσκολη περίοδο. Στις 23 Μαΐου 2006-
ήταν τα γράμματα χρυσά και μαύρη η σελίδα-, όπως λέει ένας από τους εκατοντάδες
στίχους που γράφτηκαν. Χρυσά γράμματα για το θάρρος , την αυταπάρνηση, την
εθελοθυσία του και μαύρη σελίδα για το κτύπημα και όσα επακολούθησαν με την διάσωση αυτού που τον κτύπησε,
την παράδοση του δίχως να ζητηθούν εξηγήσεις και την δημιουργία άλλης μιας
γκρίζας ζώνης στο Αιγαίο. Επιχειρήθηκε συμψηφισμός
του θύτη με το θύμα, σε προσωπικό αλλά και εθνικό επίπεδο. Όλα τα μέσα ενημέρωσης εκείνη την περίοδο, μη
έχοντας έγκυρη ενημέρωση, μιλούσαν για σύγκρουση που εξυπηρετούσε την προσωρινή
αποφόρτιση, όχι όμως τα εθνικά μας συμφέροντα, ούτε την τιμή και την υπόληψη
της πατρίδας μας και του σμηναγού. Η λέξη αυτή που δυστυχώς αναπαράγεται έστω
και ακούσια από κάποιους , είναι λάθος και προσβολή στην τιμή και μνήμη του
σμηναγού. Ήρωας μετά από σύγκρουση δεν νοείται, είναι παράλογο. Έστω και καθυστερημένα, είναι πλέον ώρα να ανοίξει ο φάκελος στα αρμόδια όργανα της
πολιτείας και να φωτιστεί η αλήθεια. Η σιωπή επιτρέπει κάθε λογής παρερμηνείες
και εκδοχές. Η τουρκική αποστολή ήταν κατασκοπευτική και επιθετική ταυτόχρονα σύμφωνα με τους διεθνείς κανονισμούς εφόσον το
κατασκοπευτικό αεροφωτογραφικό RF4
συνοδεύονταν από 2 μαχητικά . Με το θράσος ,πέρα των άλλων, που διακρίνει την
νέο-οθωμανική εξουσία, χαρακτήρισε
αυτή την αποστολή εκπαιδευτική , ενώ είχε
εισέλθει στο FIR
Αθηνών
με κατεύθυνση ανοικτά της Κρήτης και στόχο την λήψη και μετάδοση αεροφωτογραφιών σε πραγματικό χρόνο στην φρεγάτα τους που περιέπλεε στην περιοχή. Ο σμηναγός Ηλιάκης εκτέλεσε στο ακέραιο το
καθήκον του και ανήκει πλέον στους
ταπεινούς ήρωες που τροφοδοτούν με αγνή φιλοπατρία τους καθημερινούς πολίτες
της χώρας. Είθε το παράδειγμα του να τροφοδοτεί και τον δημόσιο βίο μας.
Ας είναι αιωνία η μνήμη του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου