Σμηναγός (Ι) Ηλιάκης Κώστας, 6 χρόνια μετά.

23 Μαΐου ,  στην Κάρπαθο, τον τόπο της θυσίας του και παρά την βαθειά και πολύπλευρη κρίση που πλήττει την χώρα αυτή την περίοδο, η Πολεμική  Αεροπορία με την ηγεσία της παρούσα, βοηθά   ουσιαστικά τους αδελφοποιημένους  Δήμους Καρπάθου και Χανίων να συνδιοργανώσουν την   τελετή τιμής και μνήμης  του Σμηναγού Ηλιάκη .

 Ανάμεσα στα διάφορα  σχόλια για την δυσχερή θέση που βρίσκεται η   χώρα μας , κάποια αναφέρουν ότι χώρες με οικονομικά προβλήματα , έχουν και μειωμένη εθνική κυριαρχία. 

Είναι ψευδή και  ανιστόρητα εφόσον είναι γνωστό ότι  σε περιόδους επίπλαστης, όπως αποδεικνύεται σήμερα οικονομικής ευμάρειας, είχαμε  περιστατικά έμπρακτης αμφισβήτησης , το 1992 στον Αη Στράτη με την θυσία του υποσμηναγού Σιαλμά, το 1996  στα Ίμια με τους 3 ήρωες του ελικοπτέρου του ΠΝ  Βλαχάκο, Καραθανάση, Γιαλοψό και  το 2006  στον ουρανό  και την θάλασσα της Καρπάθου με τον σμηναγό Ηλιάκη και όσα συνέβησαν κατά την διάσωση του Τούρκου πιλότου που τον κτύπησε. Δυνατότητα να σχολιάζουν την κακή οικονομική μας κατάσταση  δυστυχώς, τους δόθηκε.

 Δικαίωμα  να αμφισβητήσουν την εθνική μας κυριαρχία  , δεν θα τους δοθεί.

 Το θάρρος είναι η πρώτη ανθρώπινη αρετή γιατί από αυτό πηγάζουν όλες οι άλλες. Το είχε περίσσιο ο σμηναγός Ηλιάκης όπως και οι συνάδελφοι του πρώτης γραμμής σε αέρα, στεριά και θάλασσα, διαχρονικά.

 Είναι ζητούμενο αυτή την κρίσιμη περίοδο από τους ηγέτες του πολιτικού μας συστήματος.

Έχουν γραφτεί και ειπωθεί τόσα πολλά για τον  ήρωα Σμηναγό , το τραγικό εθνικό περιστατικό και την εθελοθυσία του, θα προσθέσω  μόνο ότι η λέξη εγώ δεν υπήρχε στο λεξιλόγιο του ούτε στην καθημερινή δραστηριότητα του. Μόνο το εμείς, η ομάδα , το σύνολο. Γνώριζε τις ικανότητες του, δεν τις επεδείκνυε και κοκκίνιζε με χαμηλά το κεφάλι όταν άλλοι μιλούσαν για αυτές μπροστά του. Στην ιστορία , πάντα υπάρχει το ερώτημα για ένα τετελεσμένο γεγονός, γιατί έγινε όπως έγινε και ποια είναι η εξήγηση του.  Χρωστάμε απαντήσεις στην μνήμη του Κώστα και την μεγάλη η ψυχή του.  Ήρωας μετά από σύγκρουση  δεν είναι λογική εξήγηση, είναι ανήθικος συμψηφισμός του θύτη με το θύμα. Δάσκαλοι, καθηγητές , μαθητές και ενεργοί πολίτες ζητούν να μάθουν τι πραγματικά συνέβη, ποιος ήταν ο Κώστας, συζητούν στο μάθημα της ιστορίας για το  περιστατικό δίχως να έχουν τα πραγματικά στοιχεία.

 Ο Κώστας δεν χάθηκε λόγω συνωστισμού στον ουρανό του Αιγαίου. 

Είναι χρέος  της  Πολιτείας να ανοίξει τον φάκελο  και να διερευνήσει τα πραγματικά  αίτια του τραγικού περιστατικού στο αρμόδιο θεσμικό της όργανο, την επιτροπή εξωτερικών και άμυνας ,  ώστε να   δοθεί  καθαρή  απάντηση για το τι πραγματικά συνέβη στις 23 Μάη 2006. 

Η σιωπή επιτρέπει κάθε λογής παρερμηνείες και εκδοχές.

Πέρασαν 6 χρόνια που λείπει πάνω από το  Αιγαίο και τους ακρίτες του, όμως, δεν έφυγε ποτέ από την καρδιά και την σκέψη μας.

Ας είναι αιωνία η μνήμη του και παράδειγμα για τους νέους κυρίως  (μιας και η πλειοψηφία των παλαιότερων δεν διδάσκεται, τα γνωρίζει όλα, εξ ου και η σημερινή μας κατάσταση),  η σεμνότητα και απλότητα του χαρακτήρα του, η συνεχής  του εκπαίδευση και επιμόρφωση ,  η προσήλωση στο καθήκον και σε αυτό που αγαπούσε να κάνει μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο της σύντομης ζωής του.